Diensten
Wat bestrijden wij?

Bruine rat
De bruine rat is een veelvoorkomende plaag in stedelijke omgevingen. Ze kunnen schade aanrichten aan gebouwen, voedselvoorraden en apparatuur. Daarnaast kunnen ze ziektes overdragen. Onze diervriendelijke aanpak helpt om deze ratten op een humane manier te bestrijden.
Uiterlijk en Kenmerken:
-
Grootte: Bruine ratten zijn relatief groot. Ze kunnen tussen de 20 en 25 cm lang worden, exclusief de staart, die meestal tussen de 15 en 25 cm lang is.
-
Gewicht: Een volwassen bruine rat weegt tussen de 200 en 500 gram.
-
Kleur: Ze hebben meestal een lichtbruine tot donkerbruine vacht, met een lichte buik.
-
Staart: De staart is meestal schubbig en heeft geen vacht, wat het makkelijk maakt om ze van andere ratten te onderscheiden.
-
Ogen: Bruine ratten hebben kleine ogen in verhouding tot hun lichaamsgrootte.
-
Tanden: Zoals alle knaagdieren, hebben bruine ratten scherpe voortanden die continu doorgroeien.
Gedrag en Levensstijl:
-
Activiteit: Bruine ratten zijn nachtdieren en zijn vaak actief in de schemering en nacht. Ze vermijden licht en verbergen zich meestal overdag in donkere, afgesloten ruimtes.
-
Sociale structuren: Ze zijn meestal sociaal en leven in groepen. Binnen een groep kunnen ze een hiërarchie hebben, waarbij dominante ratten meer toegang hebben tot voedsel en nestplaatsen.
-
Voedsel: Bruine ratten zijn omnivoren en hebben een gevarieerd dieet. Ze eten alles, van granen en zaden tot restjes voedsel, vlees en zelfs afval.
-
Voortplanting: Bruine ratten hebben een hoge voortplantingssnelheid. Ze kunnen tot wel 7 keer per jaar bevallen, met elk nest tot 14 jongen. De jongen worden al na 3-4 weken zelfstandig en kunnen zich binnen een paar maanden zelf voortplanten.
Leefomgeving:
-
Habitat: Bruine ratten zijn extreem flexibel in hun keuze voor leefomgevingen. Ze zijn te vinden in zowel stedelijke als landelijke gebieden, in riolen, scheuren in muren, loodsen, kelders, en zelfs ondergrondse tunnels.
-
Nestelen: Ze maken nesten van papier, stof, gras, of andere materialen die ze kunnen vinden. Dit gebeurt vaak op warme, veilige plaatsen dicht bij voedselbronnen.
Gezondheid en Gevaren:
-
Verspreiden van ziekten: Bruine ratten kunnen verschillende ziekten overdragen, zoals de ziekte van Weil, leptospirose, salmonella, en hantavirus. Ze doen dit via hun urine, uitwerpselen of door direct contact met mensen of andere dieren.
-
Schade aan eigendommen: Bruine ratten kunnen aanzienlijke schade aanrichten. Ze knagen aan elektriciteitskabels, leidingen, hout, voedselverpakkingen, en andere materialen. Dit kan leiden tot brandgevaar of zelfs waterschade.
-
Vervuiling: Omdat ze vaak in vuilnisbakken of rioolstelsels leven, kunnen ze virussen en bacteriën meebrengen in de omgevingen waar ze zich bevinden.
Bruine Ratten in de Natuur:
-
Ecologische rol: Ondanks hun slechte reputatie, spelen bruine ratten een rol in het ecosysteem. Ze dienen als prooi voor roofdieren, zoals uilen, roofvogels, en slangen. Ze helpen ook bij het opruimen van organisch afval, hoewel dit vaak leidt tot ongewenste effecten op andere soorten.
Preventie van Rattenplaag:
-
Opruimen van voedsel: Zorg ervoor dat voedselresten niet toegankelijk zijn voor ratten. Bewaar voedsel in afgesloten containers.
-
Afsluiten van ingangen: Sluit kieren, scheuren en gaten in muren, deuren en ramen waar ratten doorheen kunnen komen.
-
Schone omgeving: Houd je omgeving schoon en zorg ervoor dat er geen ophoping van afval of puin is waar ratten zich kunnen verschuilen.

Zwarte rat
De zwarte rat, ook wel bekend als de schiprat, komt vaak voor in havengebieden en oude gebouwen en stallen. Ze zijn overbrengers van ziekten en kunnen veel schade veroorzaken aan infrastructuur. Ook deze rat bestrijden wij met onze diervriendelijke methode.
Uiterlijk en Kenmerken:
-
Grootte: Zwarte ratten zijn kleiner dan bruine ratten. Ze hebben een lichaamslengte van 16 tot 24 cm, exclusief de staart, die langer is dan hun lichaam en tussen de 20 en 25 cm kan meten.
-
Gewicht: Volwassen zwarte ratten wegen tussen de 150 en 300 gram.
-
Kleur: Ze hebben een donkere, meestal zwart-grijze vacht, maar kunnen ook lichtbruin of grijs zijn. De buik is vaak lichter van kleur.
-
Staart: De staart is langer dan het lichaam en dunner dan die van de bruine rat, en is bedekt met schubben zonder vacht.
-
Ogen: Zwarte ratten hebben relatief grote ogen in verhouding tot hun lichaam, wat hen helpt om in het donker goed te navigeren.
-
Tanden: Zoals andere knaagdieren hebben zwarte ratten scherpe voortanden die voortdurend doorgroeien.
Gedrag en Levensstijl:
-
Activiteit: Zwarte ratten zijn ook nachtdieren en komen vooral 's nachts uit hun schuilplaatsen om voedsel te zoeken. Ze zijn erg schuw en vermijden contact met mensen en andere dieren.
-
Klimgedrag: In tegenstelling tot de bruine ratten zijn zwarte ratten uitstekende klimmers. Ze kunnen goed over muren, leidingen en bomen klimmen, waardoor ze gemakkelijker toegang hebben tot gebouwen via dakgoten en openingen boven de grond.
-
Voedsel: Zwarte ratten zijn omnivoren en eten een breed scala aan voedingsmiddelen, zoals granen, fruit, groenten, vlees en restanten van menselijke maaltijden. Ze zijn echter minder vaak te vinden in vuilnisbakken dan bruine ratten, omdat ze de voorkeur geven aan hogere en schaduwrijke plaatsen.
-
Voortplanting: Zwarte ratten kunnen snel voortplanten. Een vrouwtje kan gemiddeld 4 tot 6 jongen per nest krijgen en kan tot 4 keer per jaar bevallen. De jongen zijn al na 3 weken in staat om zich voort te planten.
Leefomgeving:
-
Habitat: Zwarte ratten zijn te vinden in allerlei omgevingen, maar geven de voorkeur aan hoger gelegen plaatsen, zoals zolders, daken, scheuren in muren en andere boven de grond gelegen schuilplaatsen. Ze vermijden meestal de grond, omdat ze zich daar kwetsbaarder voelen voor roofdieren.
-
Nestelen: Ze maken hun nesten van gras, papier, stof of ander zacht materiaal, vaak op verborgen en moeilijk bereikbare plekken. Het nest dient als een veilige plek voor het vrouwtje om haar jongen groot te brengen.
Gezondheid en Gevaren:
-
Verspreiden van ziekten: Net als de bruine rat, kunnen zwarte ratten verschillende ziekten overdragen. Ze kunnen bacteriën zoals salmonella, hantavirus, tuberculose, en leptospirose verspreiden via hun urine, uitwerpselen en via direct contact met mensen of andere dieren. In het verleden werden zwarte ratten ook geassocieerd met de verspreiding van de builenpest, die duizenden levens kostte in de middeleeuwen.
-
Schade aan eigendommen: Zwarte ratten kunnen ook schade aanrichten aan gebouwen door hun klimmende gedrag. Ze kunnen kabels, isolatiemateriaal, houten structuren en voedselvoorraad beschadigen. Dit kan leiden tot brandgevaar, verstoringen in nutsvoorzieningen en schade aan eigendommen.
-
Overlast: Zwarte ratten kunnen dus niet alleen fysieke schade aanrichten, maar kunnen ook voedselbronnen verontreinigen en een gezondheidsrisico vormen voor zowel mensen als huisdieren.
Zwarte Ratten en de Mens:
-
Invloed op de economie: De aanwezigheid van zwarte ratten kan grote economische schade veroorzaken door schade aan voedselvoorraden, verpakkingen, landbouwgewassen en gebouwen.
-
Besmetting van voedsel: Ze hebben de neiging om voedsel in magazijnen, schuren of andere opslagplaatsen te besmetten, wat het moeilijk maakt om voedsel veilig te bewaren.
Zwarte Ratten in de Natuur:
-
Ecologische rol: Zwarte ratten kunnen een rol spelen in het voedselweb, als prooi voor roofdieren zoals uilen, haviken en slangen. Ze helpen ook bij het opruimen van organisch afval, hoewel hun invloed op andere diersoorten soms problematisch kan zijn.
-
Agressie tegenover andere diersoorten: Zwarte ratten kunnen een bedreiging vormen voor sommige inheemse diersoorten, vooral op eilanden waar ze het lokale ecosysteem verstoren door bijvoorbeeld eieren van vogels op te eten.
Preventie van Rattenplaag:
-
Afsluiten van ingangen: Zorg ervoor dat er geen toegang is voor ratten, door scheuren in muren, gaten in daken en andere openingen goed af te dichten.
-
Voedselbronnen verwijderen: Bewaar voedsel in goed afgesloten containers en zorg ervoor dat er geen voedselresten op de grond of in open bakken achterblijven.
-
Schone omgeving: Houd je omgeving schoon en zorg ervoor dat er geen vuilnis of afval in de buurt is waar ratten zich kunnen verschuilen.

Verwilderde stadsduif
Verwilderde stadsduiven kunnen voor veel overlast zorgen door hun nestgedrag en het verstoren van openbare ruimtes. Ze kunnen ook ziektes verspreiden en schade aan gebouwen veroorzaken door hun uitwerpselen. Wij zorgen voor een humane oplossing om verwilderde duiven effectief te beheren
Verwilderde stadsduiven zijn geen beschermde soort (niet opgenomen in het Soortenbesluit van 15 mei 2009) of jachtwildsoort ( niet opgenomen in het Jachtdecreet van 24/07/1991).
Gedrag en Levensstijl:
-
Sociale vogels: Stadsduiven zijn zeer sociale vogels die in grote groepen of leven. Ze zijn vaak te vinden in stadscentra, op pleinen, boerderijen, markten en andere drukke plekken.
-
Vlieggedrag: Ze zijn sterke vliegers en kunnen grote afstanden afleggen, hoewel ze meestal niet verder dan 50 km van hun geboorteplek reizen.
-
Voedsel: Stadsduiven eten voornamelijk graan, zaden, fruit, voedselresten en afval. Ze hebben een voorkeur voor menselijke voedselbronnen, wat hen vaak in de buurt van restaurants, markten en vuilnisbakken brengt.
-
Gedrag rondom mensen: Duiven in stedelijke omgevingen zijn vaak minder bang voor mensen en kunnen heel dichtbij komen. Ze hebben geleerd dat steden hen een constante bron van voedsel en veilige plekken om te nestelen bieden.
-
Voortplanting: Stadsduiven kunnen het hele jaar door voortplanten. Een vrouwtje legt meestal twee eieren per keer, en beide ouders broeden de eieren uit. De jongen zijn al na 4 weken zelfstandig en kunnen zich snel voortplanten.
Leefomgeving:
-
Steden: Verwilderde stadsduiven hebben zich volledig aangepast aan het leven in stedelijke gebieden. Ze nestelen vaak in gebouwen, bruggen, parken, daken en andere hoge, veilige plaatsen. Het natuurlijke gedrag van duiven, die oorspronkelijk rotsachtige kliffen bewoonden, is goed afgestemd op de hoge gebouwen in de stad.
-
Nestelen: Duiven bouwen hun nesten van gras, papier, touw en andere materialen die ze vinden. Dit gebeurt vaak op moeilijk bereikbare plekken, zoals dakranden of in schachten van gebouwen.
-
Beschutting: Ze zoeken beschutte plekken om zich terug te trekken van roofdieren en slecht weer, zoals smalle gleuven in muren of hoeken van daken.
Gezondheid en Gevaren:
-
Verspreiden van ziektes: Verwilderde stadsduiven kunnen verschillende ziektes overdragen, zoals psittacose (vogelgriep), salmonella, hantavirus, toxoplasmose, en aspergillose. Deze ziektes worden vaak via hun uitwerpselen of direct contact met mensen of andere dieren verspreid.
-
Vervuiling door uitwerpselen: Duiven veroorzaken vaak overlast door hun uitwerpselen. Deze kunnen gebouwen, monumenten en voertuigen beschadigen. De uitwerpselen bevatten ook schadelijke bacteriën en kunnen corrosie veroorzaken op gevels en andere oppervlakken.
-
Gezondheidsrisico voor mensen: Langdurige blootstelling aan de uitwerpselen van stadsduiven kan schadelijk zijn voor de gezondheid van mensen, vooral voor mensen met een verminderde immuniteit, zoals ouderen of mensen met luchtwegaandoeningen.
Duiven en de Mens:
-
Overlast: In veel steden worden stadsduiven als een plaag beschouwd. Hun grote aantallen zorgen voor aanzienlijke overlast door het vuil dat ze achterlaten en de schade die hun uitwerpselen kunnen veroorzaken aan gebouwen en monumenten.
-
Economische schade: De uitwerpselen van stadsduiven kunnen dure gebouwen beschadigen, vooral als de vogelpoep in aanraking komt met marmer of steen, wat kan leiden tot permanente schade.
-
Ecologische rol: Duiven spelen een rol in het ecosysteem door zaden te verspreiden. Hoewel dit een positieve bijdrage kan zijn aan de natuur, kunnen ze ook in sommige gevallen ecologische verstoringen veroorzaken, vooral op plaatsen waar ze geen natuurlijke roofdieren hebben.
Preventie van Stadsduivenoverlast:
-
Voedselbronnen wegnemen: Zorg ervoor dat voedselresten niet toegankelijk zijn voor duiven. Dit kan het aantal duiven verminderen, aangezien ze vaak op zoek gaan naar gemakkelijke voedselbronnen.
-
Gebouwen afdichten: Zorg ervoor dat er geen openingen zijn in gebouwen, bruggen of andere structuren waar duiven kunnen nestelen.
-
Gebruik van afweermiddelen: Er zijn verschillende commerciële producten op de markt, zoals vogelnetten en afschrikmiddelen, die duiven van bepaalde gebieden kunnen houden.